عسل و فشار خون؟! غذا منبع انرژی بدن است و عسل نه تنها یک شیرین کننده طبیعی است که انرژی بدن را تامین می کند، بلکه به عنوان دارویی برای بیماری های مختلف در نقاط مختلف جهان استفاده می شود. این مطالعه توانایی عسل را در کاهش فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک و ضربان قلب در آقایان سالم ارزیابی می کند. در این مقاله، فشار خون سیستولیک (SBP)، فشار خون دیاستولیک (DBP) و ضربان قلب (HR) ۵۰ مرد سالم ارزیابی شده است، SBP، DBP و HR پایه آنها گرفته شده و به عنوان مقدار کنترل استفاده شده است. به هر فرد ۲۰ میلی‌لیتر عسل داده شده و SBP، DBP و HR سیستولیک آنها در فواصل زمانی مختلف اندازه‌گیری شده است. ۱۵ دقیقه، ۳۰ دقیقه و ۶۰ دقیقه پس از مصرف عسل، فشار خون با استفاده از فشارسنج جیوه ای به روش دستی اندازه گیری شده و ضربان قلب از طریق لمس نبض رادیال تعیین شده است. عسل پس از ۱۵ دقیقه باعث کاهش معنی دار فشار سیستول از ۱۱۸ به ۱۱۰ شد، این کاهش معنی دار پس از ۳۰ دقیقه مصرف عسل در ۱۱۱ باقی ماند و همچنین پس از ۶۰ دقیقه مصرف عسل در ۱۱۰/۵ مشاهده شد. نتیجه نشان می دهد که مصرف در عسل کوتاه مدت توانایی کاهش فشار خون را در مردان سالم دارد و مصرف آن ممکن است تأثیر مفیدی داشته باشد.
فواید عسل
رژیم غذایی برای سلامتی می تواند مفید یا مضر است، مطالعات مصرف نوشیدنی‌های شیرین شده با قند را با افزایش فشار خون مرتبط می‌دانند، اما جالب اینجاست که عسل، شکل پیچیده‌ای از قندها دارای چندین فواید دارویی است: به عنوان درمان اسهال، زخم معده، التیام زخم، به عنوان ضد عفونی کننده پوست، به عنوان القا کننده ایمنی، به عنوان عامل ضد دیابت، به عنوان عامل ضد باکتری، به عنوان آنتی اکسیدان، و همچنین دارای فعالیت ضد جهش زا و ضد تومور است. خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی عسل به غلظت قند آن و سایر عوامل از جمله pH پایین، پراکسید هیدروژن، فلاونوئیدها، فنل ها و ترپن ها نسبت داده شده است.
به طور سنتی در درمان بیماری های مختلف استفاده می شود، بنابراین; سرفه برونشیال، سرفه همراه با تب، سرماخوردگی، گلو درد یا گلوی تحریک شده، زخم در دهان، سوختگی و زخم و همچنین برای حفظ سلامتی روزانه مصرف شود. مطالعات خاصیت ضد دیابتی آن را ثابت کرده اند و همچنین می توان از آن به عنوان یک عامل تغذیه ای استفاده کرد.
فشار خون شریانی نیرویی است که خون به دیواره های شریان وارد می کند و بر حسب میلی متر جیوه (mmHg) بیان می شود، بالاترین فشار خون سیستولیک و پایین ترین فشار خون دیاستولیک است. فشار شریانی عامل اصلی است که بر اثربخشی عمل پمپاژ قلب تأثیر می گذارد، اگر فشار خون شریانی بالا باشد، پمپاژ قلب کم اثر می شود. فشار شریانی بالا باعث افزایش بار کاری بر روی قلب می شود و این ممکن است منجر به نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر قلب یا حتی مرگ در نتیجه حمله قلبی شود. علاوه بر این، فشار شریانی بالا باعث خونریزی های متعدد در کلیه و در نتیجه تخریب بافت های کلیه می شود. کلیه نقش مهمی در عملکرد طبیعی سیستم قلبی عروقی دارد. رژیم غذایی یکی از عوامل خطر مرتبط با ایجاد فشار خون بالا است. رژیم های غذایی مختلف مانند رژیم غذایی پر نمک می توانند باعث فشار خون بالا شوند.
همچنین ثابت شده است که رژیم غذایی پر کربوهیدرات برای سیستم قلبی عروقی مضر است. عسل، اگرچه عمدتاً از شکر تشکیل شده است، گزارش شده است که محافظ قلب است.
مطالعه تأثیر عسل و فشار خون
آزمایش در صبح انجام می شد و همه افراد قبل از انجام آزمایش صبحانه نخوردند. فشار خون افراد در وضعیت نشسته پس از ۱۰ دقیقه استراحت، با حمایت بازو و ساعد در سطح قلب، با استفاده از فشارسنج جیوه ای با اندازه کاف ۱۲×۲۶ سانتی متر اندازه گیری شد. ضربان قلب از طریق لمس نبض رادیال اندازه گیری شد. فشار خون و ضربان قلب سه بار متوالی با فاصله ۱ دقیقه بین اندازه گیری و میانگین ثبت شد. پس از ثبت پایه، به هر فرد ۲۰ میلی لیتر عسل داده شد. فشار خون پس از ۱۵ دقیقه، ۳۰ دقیقه و ۶۰ دقیقه مصرف اندازه گیری شد.
نتایج مطالعه تأثیر مصرف عسل بر SBP، DBP و HR را در افراد سالم مورد بررسی قرار داد. عسل میانگین فشار خون سیستولیک را پس از ۱۵، ۳۰ و ۶۰ دقیقه مصرف در مقایسه با مقدار کنترل به طور معنی‌داری کاهش داد. تغییرات میانگین فشار خون دیاستولیک و ضربان قلب در مقایسه با مقدار کنترل معنی دار نبود. افزایش میانگین فشار خون سیستولیک، ضربان قلب و کاهش میانگین فشار خون دیاستولیک در ۳۰ دقیقه در مقایسه با ۱۵ دقیقه پس از مصرف ۲۰ میلی لیتر عسل معنی دار نبود. میانگین فشار خون سیستولیک، افزایش میانگین فشار خون دیاستولیک و ضربان قلب در دقیقه ۶۰ نسبت به ۱۵ دقیقه معنی دار نبود. کاهش میانگین فشار خون سیستولیک، افزایش میانگین فشار خون دیاستولیک و میانگین ضربان قلب در ۶۰ دقیقه نسبت به ۳۰ دقیقه معنی دار نبود.
چگونه عسل فشار خون را کم می کند؟
مکانیسمی که عسل از طریق آن باعث ایجاد اثر کاهش فشار خون می شود به خوبی شناخته نشده است. الوائلی در سال ۲۰۰۳ گزارش داد که عسل حاوی غلظت‌های مختلفی از متابولیت‌های اکسید نیتریک (NO) است و پیشنهاد کرد که NO ممکن است تا حدی مسئول اثرات بیولوژیکی و درمانی عسل باشد. همچنین می توان پیشنهاد کرد که به دلیل توانایی آن در تحریک ترشح انسولین باشد. انسولین جذب یون های منیزیم را تسهیل می کند که به نوبه خود باعث گشاد شدن عروق می شود. الوائلی در مطالعه خود در سال ۲۰۰۴ پیشنهاد کرد که عسل دارای اثر حساسیت به انسولین است، او توضیح داد که عسل با وجود مخلوطی از قندها – فروکتوز، گلوکز، مالتوز، ساکارز و سایر کربوهیدرات های پیچیده ممکن است سطح قند خون و گلیسمی آن را افزایش دهد. این شاخص باید مشابه گلوکز باشد، ثابت شده است که باعث کاهش گلوکز خون در بیماران عادی و دیابتی می شود. این یک واقعیت ثابت است که ترشح انسولین عمدتاً توسط قند خون بالا تحریک می شود، بنابراین اگر عسل سطح گلوکز خون را کاهش دهد اما ترشح انسولین را افزایش دهد، پیشنهاد می شود که عسل ممکن است تأثیر مستقیمی بر سلول های بتا پانکراس داشته باشد.
همچنین می‌توانید مقالات مرتبط با فشار خون را از اینجا بخوانید.
