زمانی که یک فرد دچار استرس یا اضطراب بسیار شدید شود، سطح قند خون در بدن او افزایش پیدا کرده که به رخ دادن این حالت در بدن دیابت عصبی گفته میشود. همه ما در طول زندگی با تنشها و شرایط استرسآور زیادی رو به رو میشویم، در این هنگام هورمونهایی در بدن ما ترشح میشود که اصلیترین و مهمترین آنها هورمون آدرنالین و کورتیزول است و ترشح شدن این هورمونها در بدن بر اثر استرس و اضطراب یک پدیده کاملاً طبیعی و عادی است و همانطور که گفتیم بر اثر آن ممکن است علائمی مانند افزایش قند خون، افزایش فشار خون یا بالا رفتن ضربان قلب رخ دهد. هورمون آدرنالین ممکن است با انسولین بدن ناسازگاری پیدا کند و سبب ایجاد اختلالاتی در کار انسولین شود. در صورتی که یک فرد به طور مداوم در معرض استرس و تنشهای زیاد قرار بگیرد و به طور دائم این علائم را داشته باشد، متأسفانه پس از گذشت مدتی با مشکلات یا بیماریهای مختلفی مواجه خواهد شد که برخی از این مشکلات و بیماریها شامل فشار خون بالا، افسردگی، اضطراب مزمن، بیماری های قلبی، سردرد، مشکلات بیخوابی و از این قبیل مسائل است. لازم به ذکر است که این بیماری جز شایعترین بیماریهای مربوط به قند خون در جهان است.
آنچه در این مقاله میخوانید:
علائم بیماری دیابت عصبی
افرادی که در شرایط استرسزا و مضطرب کننده قرار میگیرند و دچار دیابت عصبی میشوند دارای علائم زیر هستند:
- حالت تهوع
- تاری دید و مشکلات بینایی
- تکرر ادرار
- عطش بسیار زیاد
- سردردهای شدید
- احساس درد در ناحیه شکم
در صورتی که پس از قرار گرفتن در یک شرایط پر استرس علائم دیابت که در بالا ذکر کردیم را در خود مشاهده کردید باید فوراً به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید تا اقدامات احتیاطی مورد نیاز انجام گیرد.
آیا بیماری دیابت عصبی خطرناک است؟
اگر بخواهیم دقیق به این مسئله نگاه کنیم باید بگوییم که دیابت عصبی یک بیماری جدی نیست البته در افرادی که دچار بیماری دیابت نیستند. در این دسته از افراد پس از اینکه استرس یا تنش موجود در فرد از بین برود، قند خون مجدداً به حالت عادی خود باز میگردد و وجود اضطراب و استرس نیز در زندگی یک مسئله بسیار طبیعی است و ما تحت هیچ شرایطی نمیتوانیم جلوی آن را بگیریم و تنها باید تلاش کنیم آن را به بهترین نحو کنترل نماییم. بیماری دیابت عصبی تنها در صورتی میتواند خطرناک باشد که به طور مداوم و پیوسته و بدون کنترل شدن ادامه پیدا کند و رخ دهد؛ چراکه این امر منجر به مبتلا شدن فرد به بیماری دیابت میشود و در صورتی هم که فرد مبتلا به بیماری دیابت باشد، این تنشهای عصبی میتوانند سبب وخیم شدن بیماری وی شوند؛ بنابراین تمامی افرادی که مبتلا به دیابت نیستند، در معرض مبتلا به بیماری دیابت قرار دارند یا اکنون مبتلا به این بیماری هستند و همچنین دچار دیابت عصبی نیز میشوند باید حتماً تحت نظر و معاینه پزشک باشند و درمانها و راهنماییهای لازم را از یک پزشک متخصص دریافت کنند تا مانع بروز بیماری دیابت در خود شوند یا اینکه از بدتر شدن وضعیت بیماری خود جلوگیری کنند.
استرس و اضطراب چه تأثیری بر بیماران مبتلا به دیابت دارد؟
بیماری دیابتی در صورتی که با دیابت عصبی مواجه شوند، دچار مشکلات فراوانی خواهند شد و تأثیراتی بر روی آنها میگذارد که از جمله مهمترین این تأثیرات میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- تغییرات رفتاری: یکی از تأثیراتی که دیابت عصبی بر روی افراد دیابتی میگذارد تغییر رفتار در آنها است. قرار گرفتن در معرض استرس میتواند این دسته از افراد را بیقرار، زودرنج و بسیار عصبی و پرخاشگر کند. به وجود آمدن مواردی مانند فشردن دندانها بر روی هم، مشت کردن دست یا حتی اختلالات جنسی همگی ممکن است از اثرات دیابت عصبی بر روی مبتلایان به دیابت باشد.
- اختلالات شناختی: افراد مبتلا به دیابت در صورتی که با دیابت عصبی مواجه شوند ممکن است مسائلی مانند اختلال حافظه، هجوم افکار منفی، خستگی کاذب یا افسردگی در آنها رخ دهد.
- تغییرات فیزیکی: از دیگر تأثیرات دیابت عصبی بر روی بیماران دیابتی ممکن است تغییرات فیزیکی مانند تنگی نفس، مشکلات سیستم گوارش، سردرد تعریق بیش از حد باشد؛ بنابراین با توجه به تمام این مواردی که ذکر کردیم، افرادی که مبتلا به انواع دیابت هستند باید به این مسئله توجه بسیار زیاد داشته باشند و تا حد امکان خود را از انواع تنشها یا محیطهای پر از استرس دور نمایند و یا یاد بگیرند که چطور آن را به درستی کنترل نمایند.
راههای جلوگیری از ابتلا به دیابت عصبی
-
کنار گذاشتن مصرف شکر و کربوهیدراتهای تصفیه شده:
خوردن غذاهایی که حاوی قند و کربوهیدراتهای تصفیه شده است، میتواند خطر ابتلا به دیابت عصبی را افزایش دهد؛ چراکه بدن ما به سرعت این سری غذاها را به ذرات ریز قند تبدیل کرده و آنها را جذب جریان خون میکند. قند خون بالا، پانکراس را برای تولید انسولین تحریک کرده و مصرف زیاد قند و کربوهیدراتهای تصفیه شده نیز سبب افزایش سطح قند خون و انسولین میشود و همانطور که گفتیم آدرنالین میتواند سبب اختلال در کار انسولین شود و به مرور زمان سبب بروز بیماری دیابت گردد.
-
انجام ورزش و مدیتیشن به طور منظم:
انجام دادن فعالیتهای بدنی و انجام ورزش به طور منظم یا شرکت در کلاسهای مدیتیشن میتواند افکار منفی و عصبی کننده را از شما دور کرده و ذهنتان را آرام کند و همچنین این کار سبب میشود تا انسولین کمتری برای کنترل قند خون مصرف گردد و در نتیجه احتمال ابتلا به بیماری دیابت عصبی کاهش پیدا میکند.
-
ترک کردن سیگار و دخانیات:
به طور کلی سیگار کشیدن میتواند سبب بروز بسیاری از بیماریهای مختلف در بدن شما شود که یکی از این بیماریها دیابت است. حتی قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز ممکن است سبب ابتلا شما به این بیماری شود و مصرف سیگار همچنین میتواند بر روی رفتار و مغز شما نیز تأثیرات منفی گذاشته و احتمال بروز دیابت عصبی را نیز افزایش دهد.
-
جلوگیری از اضافه وزن:
چاقی و اضافه وزن یکی از عوامل بسیار مهم در ابتلا به بیماری دیابت است. در صورتی که چاقی کنترل نشده داشته باشید، احتمال درگیری شما بیماری دیابت و دیابت عصبی بسیار بالاتر از دیگر افراد خواهد بود؛ بنابراین باید همواره سعی کنید وزن خود را متعادل نگه دارید.
-
داشتن یک رژیم غذایی سرشار از فیبر:
فیبر برای سلامت روده و مدیریت وزن بسیار مفید است و داشتن حداقل یک وعده غذایی از روز که دارای فیبر باشد میتواند علاوه بر اینکه از افزایش وزن شما جلوگیری کند، میزان انسولین خون را نیز کنترل کند و در نهایت خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.
-
یادگیری کنترل استرس:
همانطور که گفتیم همگی ما در شرایط مختلف استرسزا قرار میگیریم؛ اما باید یاد بگیریم که بتوانیم استرس خود را کنترل کرده و خود را آرام کنیم. استرس به طور معمول خوب و طبیعی است؛ اما استرس بیش از حد میتواند علاوه بر دیابت عصبی منجر به دیگر بیماریهای خطرناک نیز بشود.
-
مصرف ویتامین D:
ویتامین D برای کنترل قند خون بسیار مؤثر است، بنابراین خوردن غذاهای سرشار از ویتامین D یا مصرف مکملهای ویتامین D میتواند خطر ابتلا به دیابت و دیابت عصبی را در ما به شدت کاهش دهد.